Wednesday, May 30, 2018

evergreenႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းနည္းဥပေဒမ်ား
ပင္စင္ဆိုင္ရာျပဌာန္းခ်က္မ်ားမွေကာက္ႏွဳတ္ေဖာ္ျပခ်က္မ်ား
၂၅၀။ မိသားစုအက်ိဳးခံစားခြင့္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ -
(က) ဝန္ထမ္းအျဖစ္မွအၿငိမ္းစားမယူမီ ကြယ္လြန္သြားေသာ
ဝန္ထမ္း၏တရားဝင္ဇနီးသို႔မဟုတ္တရားဝင္ခင္ပြန္းႏွင့္
အျခားမိသားစုဝင္တို႔သည္ -
(၁) ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္လုပ္သက္ဆုေငြခံစားခြင့္ရွိသည့္
လုပ္သက္တစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီးငါးႏွစ္ေအာက္ျဖစ္လွ်င္လုပ္
သက္တစ္ႏွစ္အတြက္ေနာက္ဆံုးထုတ္လစာတစ္လစာ
ႏွင့္ညီမွ်ေသာလုပ္သက္ဆုေငြကိုခံစားခြင့္ရွိသည္။
(၂) ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္လုပ္သက္ဆုေငြခံစားခြင့္ရွိသည့္
လုပ္သက္ငါးႏွစ္ျပည့္ၿပီးဆယ္ႏွစ္ေအာက္ျဖစ္လွ်င္
ေနာက္ဆံုးထုတ္လစာ၏ ၁၂ ဆႏွင့္ညီမွ်ေသာလုပ္
သက္ဆုေငြကိုခံစားခြင့္ရွိသည္။
(၃) ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ပင္စင္အက်ိဳးခံစားခြင့္ရွိသည့္လုပ္
သက္ ၁၀ ႏွစ္ႏွင့္အထက္ရွိၿပီးဝန္ထမ္း၏ဇနီး
သို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းျဖစ္လ်ွင္ကြယ္လြန္သည့္ေန႔ရက္၏
ေနာက္ေန႔ရက္၌ဝန္ထမ္းသက္ျပည့္ပင္စင္ယူခဲ႔သည္ရွိ
ေသာ္႐ွိမည့္ပင္စင္လစာ၏ ၃/၄ ကိုမိသားစုပင္စင္
လစာအျဖစ္ခံစားခြင့္ရွိသည္။ ထို႔အျပင္လုပ္သက္တစ္
ႏွစ္လ်ွင္ေနာက္ဆံုးထုတ္လစာ၏ ၁/၂ ႏွင့္ညီမွ်ေသာ
လုပ္သက္ဆုေငြကိုလည္းခံစားခြင့္ရွိသည္။ ဃင္းလုပ္
သက္ဆုေငြသည္ေနာက္ဆံုးထုတ္လစာ၏ ၁၂ ဆ
ေအာက္မေလွ်ာ့နည္းေစရ။ မိသားစုပင္စင္လစာခံစား
ခြင့္ရွိသည့္ကာလမွာဝန္ထမ္းကြယ္လြန္သည့္ေန႔ရက္၏
ေနာက္ေန႔ရက္မွစ၍ဇနီးသို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းကြယ္လြန္
သည္အထိျဖစ္သည္။
(၄) မိသားစုပင္စင္အက်ိဳးခံစားခြင့္ရွိသူသည္ဝန္ထမ္း၏ဇနီး
သို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းမဟုတ္ဘဲအျခားမိသားစုဝင္ျဖစ္ခဲ့
လွ်င္ဝန္ထမ္းကြယ္လြန္သည့္ေန႔ရက္၏ေနာက္ေန႔ရက္
၌ဝန္ထမ္းသက္ျပည့္ပင္စင္ယူခဲ့သည္ရွိေသာ္ရရွိမည့္
ပင္စင္လစာ၏ ၁/၂ ကိုမိသားစုပင္စင္လစာအျဖစ္ခံစါး
ခြင့္ရွိသည္။ ထိုပင္စင္လစာကိုရခြင့္ရွိသည့္ကာလမွာ
ဝန္ထမ္းကြယ္လြန္သည့္ေန႔ရက္မွစ၍ ၁၅ ႏွစ္အထိ
ျဖစ္သည္။လုပ္သက္ဆုေငြကိုမူနည္းဥပေဒခဲြငယ္(၃)
တြင္ပါရွိသည့္အတိုင္းျဖစ္သည္။
(ခ) ဝန္ထမ္းအျဖစ္မွအၿငိမ္းစားယူၿပီးေနာက္ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ္
ဝန္ထမ္း၏ဇနီးသို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းႏွင့္အျခားမိသားစုဝင္တို႔သည္
(၁) အၿငိမ္းစားယူခ်ိန္၌႐ရွိျပီးေသာလုပ္သက္ဆုေငြႏွင့္ကြယ္
လြန္သည့္ေန႔ရက္အထိလစဥ္ထုတ္ယူခဲ့ၿပီးေသာပင္စင္
လစာႏွစ္ရပ္ေပါင္းသည္ဝန္ထမ္းအျဖစ္ရရွိခဲ့ေသာေနာက္
ဆံုးထုတ္လစာ၏ ၁၂ ဆေအာက္ေလွ်ာ့နည္းေနပါက
ယင္းေလွ်ာ့နည္းေငြကိုထပ္မံခံစားခြင့္ရွိသည္။
(၂) အၿငိမ္းစားဝန္ထမ္း၏ဇနီးသို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းျဖစ္လွ်င္
ဝန္ထမ္းအၿငိမ္းစားယူခ်ိန္၌ရရွိခဲ့သည့္ပင္စင္လစာ၏
၃/၄ ကိုအၿငိမ္းစားဝန္ထမ္းကြယ္လြန္သည့္ေန႔ရက္၏
ေနာက္ေန႕ရက္မွစမိသားစုပင္စင္လစာအျဖစ္ခံစား ခြင့္
ရွိသည္။
(၃) မိသားစုပင္စင္ခံစားခြင့္ရွိသူသည္ဝန္ထမ္း၏ဇနီး
သို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းမဟုတ္ဘဲအျခားမိသားစုဝင္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္
ဝန္ထမ္းအၿငိမ္းစားယူခ်ိန္ရရွိခဲ့သည့္ပင္စင္လစာ၏၁/၂
ကိုအၿငိမ္းစားဝန္ထမ္းကြယ္လြန္သည့္ေန႔၏ေနာက္ေန႔
ရက္မွစ၍ မိသားစုပင္စင္လစာအျဖစ္ခံစားခြင့္ရွိသည္။
ထိုပင္စင္လစာခံစားခြင့္ရွိသည့္ကာလမွာအၿငိမ္းစား
ဝန္ထမ္းအၿငိမ္းစားယူခဲ့သည့္ေန႔၏ေနာက္ေန႔ရက္မွစ၍
၁၅ ႏွစ္အထိျဖစ္သည္။
(၄) အၿငိမ္းစားဝန္ထမ္းမကြယ္လြန္မီကပင္စင္လစာ၏
တစ္စိတ္တစ္ေဒသကိုတစ္လံုးတည္းပင္စင္လစာအျဖစ္
လဲလွယ္ခဲ့သည့္ကိစၥတြင္မိသားစုပင္စင္ခံစားခြင့္ရွိသူ
သည္ -
(ကက) ကြယ္လြန္သူအၿငိမ္းစား၏ဇနီးသို႔မဟုတ္ခင္ပြန္း
ျဖစ္လွ်င္လက္က်န္ပင္စင္လစာ၏ ၃/၄ ကို
မိသားစုပင္စင္အျဖစ္ခံစားခြင့္ရွိသည္။ခံစားခြင့္ရွိ
သည့္ကာလမွာဇနီးသို႔မဟုတ္ခင္ပြန္းကြယ္လြန္
သည္အထိျဖစ္သည္။
(ခခ) ကြယ္လြန္သူအၿငိမ္းစား၏ဇနီးသို႔မဟုတ္ခင္ပြန္း
မဟုတ္ဘဲအျခားမိသားစုဝင္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္တစ္လံုး
တည္းလဲလွယ္ျခင္းမျပဳမီကပင္စင္လစာကို
ထက္ဝက္ျပဳၿပီးေနာက္ယင္းထက္ဝက္အနက္မွ
တစ္လံုးတည္းလဲလွယ္ခဲ့သည့္ပင္စင္လစာ၏
အစိတ္အပိုင္းကိုႏွဳတ္ရမည္။ယင္းသို႔ႏွဳတ္ၿပီး
ေနာက္က်န္ေငြကိုမိသားစုပင္စင္လစာအျဖစ္
ခံစားခြင့္ရွိသည္။ခံစားခြင့္ရွိသည့္ကာလမွာ
အၿငိမ္းစားဝန္ထမ္းအၿငိမ္းစားယူခဲ့သည့္ေန႔၏
ေနာက္ေန႔ရက္မွစ၍ ၁၅ ႏွစ္အထိျဖစ္သည္။

သေၿပညိဳ

evergreen

evergreen

ေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္း

ေမႊးဖြားရာ အပူပိုင္းေဒသ
ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းက
ဖုန္းတေထာင္းေထာင္းထ
ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ ေျမနီလမ္းၾကမ္း
ခေမာက္မပါ ထီးမပါလဲ
ဒို ့ရြာ ဒို ့ဓေလ့ ဒို ့ေပ်ာ္ေမႊ ့ေပါ ့
ဒီေန ့ဒီအခ်ိန္
ရႊာလယ္လမ္းကေလး
ေျမနီ ၾကမ္းကေလးမွာ
ေပ်ာ္ျမူးေဆာ့ကစား
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တဲ့ဒီလမ္း
အတိတ္က လမ္းၾကမ္ေလးကို
တမ္းတမ္းတတ မွတ္မိေသာ္လည္း
အေဝးတေနရာ ေရာက္ရွိ
ငါတေယာက္မွာ
ကမၻာ အေအးဆံုးေဒသ
ေျမာက္ဝန္ရိုးစြန္း က
ေရခဲဖုန္းလြမ္း လမ္းမေပၚမွာ
ခေမာက္မပါ ထီးမပါပဲ
ဆက္လွ်က္ ေလွ်ာက္ေနတယ္။

ဘ + ဝ = ?
evergreen
ဘဝေျပာင္းလဲႏိုင္ေသာ စကား (၅) ခြန္း 
.
.
(1) 
Victory is Near 
“ေအာင္ျမင္မႈက မေဝးေတာ့ဘူး”
ဒီစကားက အရမ္းအားရိွေစတဲ့စကားစုပါ
အကယ္လို႔ ဒီစကားဘယ္ေလာက္ထိအင္းအားေပးႏုိင္လဲ ဆုိတာသိခ်င္ရင္ ဒီလုိစမ္းၾကည့္လို႔ရပါတယ္
.
အခုခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္ၾကီးတဲ့အခက္အခဲနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ေနရပါေစ ၊
ခင္ဗ်ားရည္မွန္းခ်က္ကဘယ္ေလာက္ပဲၾကီးမားေနပါေစ
ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ဆင္းရဲေနပါေစ…
.
ခင္ဗ်ားအခုမွန္တစ္ခ်ပ္ရဲ႕ေရွ႕ကုိသြားလုိက္ပါ
ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕မွန္ထဲမွာရိွတဲ့ ကုိယ့္္မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ျပီး 
Victory is Near ဆိုျပီး ဆယ္ၾကိမ္ေလာက္ေျပာပါ။
.
ခင္ဗ်ားမယံုႏိုင္တဲ့ အင္အားခ်က္ခ်င္းေပၚလာလိမ့္မယ္
စမ္းၾကည့္ပါ ။
.
.
.
(2) Everything You need ,is a which in reach .
ခင္ဗ်ားလိုအပ္သမွ်အရာက ခင္ဗ်ားရဲ႕ လက္တစ္ကမ္းမွာပဲရိွတယ္
.
စီပြားေရးလုပ္ရန္အတြက္ အေတြးအေခၚ
သန္းၾကြယ္သူေဌးျဖစ္ဖို႔အတြက္ အေတြးအေခၚ
က်န္းမာေရးေကာင္းရန္အတြက္ အေတြးအေခၚ
ဘဝအတြက္ေပ်ာ္ေအာင္အတြက္ အေတြးအေခၚ
စိတ္အင္အားရိွေအာင္အတြက္ အေတြးအေခၚ 
စသျဖင့္
ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တဲ့အေတြးအေခၚေတြအားလံုးက ခင္ဗ်ားကိုယ္အနီးမွာပဲရိွတယ္
ခင္ဗ်ားအဲ့ဒီအရာကို ရွာလားဆုိတဲ့ေပၚမွာပဲမူတည္တယ္
အကယ္လို႔ ခင္ဗ်ားရွာတယ္ဆိုရင္၊ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တဲ့အရာက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေတြ႕မွာပဲ
.
.
.
(3)
Learn to work hard on yourself , than you do on your job .
ဒီစကားက ခင္ဗ်ားသာနက္နက္ရိွဳင္းရွိဳင္းနားလည္တယ္ဆိုရင္ အရမ္းထိတယ္ဗ်
“အကယ္လို႔ ခင္ဗ်ားဘဝခိုင္ျမဲခ်င္တယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားအခုလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ေပၚၾကိဳးစားတာထက္ ခင္ဗ်ားတိုးတက္ေအာင္ၾကိဳးစားရမယ္ဗ်”
အဓိပါယ္ကဘာလဲ
.
လြယ္လြယ္နဲ႔ ေျပာရရင္
Jack Ma 
အကယ္လို႔ သူသန္႔ရွင္းေရးအလုပ္လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ
သူ အိ္မ္သာေဆးတဲ့အလုပ္ကိုပဲ ၾကိဳးစားမယ္ဆိုရင္
သူပန္းကန္ေဆးတဲ့အလုပ္ေပၚ အရမ္းေတာ္လိမ့္မယ္
သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တ့ဲအေပၚမွာအရမ္းေတာ္လိမ့္မယ္
တစ္ရက္ကို ၁၈ နာရီေလာက္အလုပ္ၾကိဳးစားမယ္ဆိုရင္
ဒီေန႔ရဲ႕ Jack Ma မရိွေတာ့ဘူး
.
ဒါေပမဲ့သူလုပ္တဲ့အလုပ္က
သူ အဂၤလိပ္စာေလ့လာတယ္
သူအလုပ္ထက္ပိုျပီးေလ့လာတယ္
အခြင့္အေရးအသစ္ကို အျမဲတမ္္းရွာတယ္
အသစ္အဆန္းေတြကိုအျမဲတမ္းလုပ္ၾကည့္တယ္
ကိုယ့္ရဲ႕ Skill ကိုပိုေတာ္ေအာင္ၾကိဳးစားတယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနထက္ မယံုႏိုင္တဲ့ပိုေကာင္းတဲ့အေျခအေနကိုရခဲ့တာေပ့ါ
ဒါေၾကာင့္ Work hard on your self 
.
(4) God’s delay are not God’s denial
ခင္ဗ်ားဒီေန႔မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုမွမေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဆုိလိုတာမဟုတ္ဘူး
.
စၾကာဝဠာက ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို နဲနဲေလး Delay ျဖစ္ေအာင္လုပ္လုိက္တာပါ။
ခင္ဗ်ားရဲ႕သည္းခံႏုိင္စိတ္စမ္းခ်င္ယံုေလးပါပဲဗ်
ဒါေၾကာင့္အရံႈးမေပးေသးပါနဲ႔ဗ်
ႏွေမ်ာစရာေကာင္းလို႔ပါဗ်
.
.
.
(5)
My Life Never Be The Same !
.
ခင္ဗ်ားပင္ပန္းခံျပီးလုပ္သမွ်ဟာ ဘယ္ေတာ့မွအလာကားမျဖစ္ဘူးဆိုတာ မွတ္ထားပါ
(ကၽြန္ေတာ္ပင္ပန္းတဲ့အခ်ိန္၊ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆုတ္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒီစကားနဲ႔အျမဲအားေပးတယ္၊ မွတ္ထားလိုက္ပါ အက်ိဳးရိွလိ္မ့္မယ္ဗ်)
.
ျပီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ 
My Life Never Be The Same !
ငါ့ဘဝ အရင္ကလိုမ်ိဳးဘယ္ေတာ့မွ မတူေတာ့ဘူး
ဆိုျပီးေတာ့လဲကိုယ့္ကိုကိုယ္အားေပးတယ္
.
အခုဘဝ အရင္ကထက္အမ်ားၾကိီးေကာင္းလာျပီ
ေနာက္က်ရင္ ဒီထက္ပိုေကာင္းလာလိမ့္မယ္
အရင္လိုမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
ငါလဲ အရင္ကလိုမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး 
.
ေနာက္မဆုတ္နဲ႔
ေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္း မရပ္ပါနဲ႔ဗ်
.
ဒါကေတာ့ စကား (၅) ခြန္းပါ ၊ 
ဘဝအတြက္တိုက္ပဲြဝင္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္အက်ိဳးရိွလိမ့္မယ္
ကၽြန္ေတာ္စိတ္ထဲမွာ ေန႔တို္င္းထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာေနတဲ့စကားေတြလဲဟုတ္ပါတယ္
.
ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့တစ္ခြန္းကို ယူသံုးလို႔ရပါတယ္ဗ်
အကယ္လို႔ သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ Share ဖို႔မေမ့နဲ႔ေနာ္ 
သာယာေသာေန႔ေလးျဖစ္ပါေစဗ်
Credit ေအာင္ျမင္သူ ဘယ္လိုေတြးလဲ ? : New Rich City

ၾကာသပေတး သားသမီးမ်ား

evergreen
ႀကာသပေတးသားသမီးမ်ားဟာ ေအးေအးေဆးေဆးေနတတ္တဲ႔သူမ်ားျဖစ္ၾကတယ္
ခြင့္လြတ္သီးခံတတ္ၾကပါတယ္ ဒါေျကာင့္ လူေတြ႐ဲ႕ခ်စ္ခင္မႈက္ုိလည္းတာ႐ွည္ပ္ိုင္ဆိုင္ထားျကတယ္
မဟုတ္႐င္မခံတတ္တဲ႔စိတ္႐ွိတာလည္း ၾကာသပေတးပါကိစၥေတြကိုအမွန္တ႐ားဘက္က ႐ပ္တည္ၾကတယ္
မိသားစုထဲမွာ စကားမ်ား႐န္ျဖစ္ၾက႐င္လည္းကိုယ့္ဘက္ကအ႐င္ဆံုးေက်ေအးေပးတတ္ၾကတယ္အနစ္နာခံေပးတတ္တာ 
ၾကာသပေတးပါ
ၾကာသပေတးမ်ားဟာ လူေတြအေပၚ ေမတၲာထားတတ္တယ္ကိုယ့္မိသားစုထဲကလူတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုသံေယာဇဥ္႐ွိ႐ွိနဲ႔ ခ်စ္တတ္ပါတယ္ခ်စ္ေသာသူမ်ားကိုလည္း အနစ္နာခံေပးတတ္တယ္
ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵကို အလြယ္တကူလက္မေလ်ာ့တတ္တာၾကာသပေတးပါျဖစ္ခ်င္တာကို စိတ္မေလာဘဲ အခ်ိန္ေပးပီးအေကာင္အထည္ေဖာ္တတ္တယ္
ေအးေဆးေနတတ္တယ္ စိတ္တည္စြာနဲ႔ေနတတ္တာၾကာသပေတးပါ
ၾကာသပေတးဟာ တကယ္ခံစားလြယ္တဲ႔သူမ်ားျဖစ္ၾကေပမဲ႔အျပင္မွာေတာ့ တည္ျငိမ္စြာနဲ႔ေနတတ္တယ္ငိုခ်င္လာခဲ႔      ႐င္ေတာင္ အျပင္မွာတျခံဳးျခံဳးနဲ႔ငိုေနတာထက္႐င္ထဲမွာ က်ိတ္ပီးခံစားတတ္ျကတယ္
႐င္ထဲမွာသိမ္းမထားႏိုင္တဲ႔အပူဆို႐င္ေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲမ်က္႐ည္ေတြ အလိမ့္လိမ့္က်လာတတ္တာ ၾကာသပေတးပါ
ၾကာသပေတးမ်ားဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ
ေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႔လည္းေနထိုင္တတ္တယ္
ၾကာၾကာေနမွေတြ႔ျဖစ္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္းအတိတ္မွာ ေပ်ာ္႐ႊင္ခဲ႔တာေတြကိုျပန္ပီးေျပာျပတတ္တဲ႔စိတ္ေတြလည္း ႐ွိတတ္ၾကပါတယ္
အမွတ္တ႐တခုခုကို လြယ္လြယ္နဲ႔မေမ့တတ္တာ ၾကာသပေတးပါ
အလုပ္ကိုဦးစားေပးတတ္ၾကတယ္ တခါတ႐ံ
ကိုယ္ဝါသနာပါေနတဲ႔အလုပ္ကိုလုပ္ေနပီဆို႐င္
အိမ္မက္ထဲမွာေတာင္ ထည့္မက္ၾကတာ ၾကာသပေတးပါ
အလုပ္လုပ္တဲ႔ေန႐ာမွာ စိတ္႐ွည္တတ္တယ္
ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ျပသနာမျဖစ္ေအာင္ေနထိုင္တတ္ၾကတယ္
ၾကာသပေတး သားသမီးမ်ားဟာသူမ်ားေတြ႐ဲ႕ ခင္မင္မႈကိုလည္းတန္ဖိုးထားတတ္ၾကတယ္အားနာတတ္တယ္ စကားေျပာတဲ႔ေန႐ာမွာလည္း အမွားကိုဆင္ျခင္သံုးသပ္ပီးေျပာျကားႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္
ၾကာသပေတးမ်ားဟာ အစြဲအလန္းထားသင့္တဲ႔ေန႐ာမွာဘဲထားတယ္ကိုယ္တကယ္မျကိုက္တဲ႔အ႐ာဆို႐င္ စြန့္လြတ္႐ဲတယ္ျပန္လွည့္မျကည့္တတ္ဘူး မေတြးပူေနတတ္ဘူး
အားေနတဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာဆို႐င္ေတာ့ တခါတေလမိသားစုကိုအခ်ိန္ေပးပီးအိမ္တြင္းမႈလုပ္ေန႐႐င္ကိုႏွစ္သက္ျကပါတယ္
ၾကာသပေတးဟာ အျပင္က႐ုပ္သြင္ မဟုတ္႐င္ေတာင္အတြင္းစိတ္ခ်စ္စ႐ာေကာင္းတာေလးကို ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္
ၾကာသပေတး
ၾကာသပေတး႐ဲ႕ အခ်စ္ေ႐းကေတာ့ တစ္ေယာက္ဆိုတစ္ေယာက္အေပၚမွာဘဲ အစြဲအလန္း႐ွိေနပါတယ္
သူအေဝးမွာ႐ွိေန႐င္ေတာင္ ျပန္လာဖို႔ သစၥာ႐ွိစြာနဲ႔ ေမတၲာမပ်က္ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနပါတယ္ …!!
Credit to Original Uploade

၂၃၀၉၁၄ သုဘဒၵါ ၏ ဆုေတာင္း

evergreen


၂၃၀၉၁၄ သုဘဒၵါ ၏ ဆုေတာင္း

သုဘဒၵါ ၏ အဝိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္ သခၤါရ ကံ ထူေထာင္ပုံ
......................................................................
တစ္ခ်ိန္ ဘုရားရွင္သည္ သာ၀တၳိျပည္မြန္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းတိုက္
ေတာ္၌ ဓမၼာသနပလႅင္ထက္၀ယ္ တရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္ မူစဥ္
ဘိကၡဳနီမကေလး တစ္ဦးသည္ အတိုင္းအတာ ပမာဏ မရွိေသာ ပါရမီ
ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္တို႔၏ စြမ္းအားရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚ
လာေသာ အသာဆံုး အျမတ္ဆံုးေသာ ႐ူပကာယေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္
မူေသာ ကိုယ္ေတာ္အား (၁၀)ပါး ဉာဏ္ေတာ္အား (၁၀)ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္
မူေသာ ဘုရားရွင္၏ ခႏၶာကိုယ္အတၱေဘာကို ၾကည့္၍ သံသရာတစ္ခြင္၀ယ္
က်င္လည္ခဲ့ရစဥ္က ဤေယာက္်ားျမတ္၏ ေျခရင္း အလုပ္အေကြၽးမ်ား
ျဖစ္ခဲ့ဖူးေလသလားဟု စဥ္းစားမိ၏။ ထိုအခ်ိန္အခါတြင္ ထိုဘိကၡဳနီမကေလး
၏ သႏၲာန္၌ ေ႕ရွျဖစ္ေဟာင္း ေအာက္ေမ့ဖြယ္ ဇာတ္လမ္းကို ျပန္ေျပာင္း၍
အမွတ္ရႏိုင္ေသာ ဇာတိႆရဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚခဲ့၏။ ထိုဇာတိႆရ
ဉာဏ္ျဖင့္ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ရာ ဆဒၵန္ဆင္မင္း၏ စူဠသုဘဒၵါမိဖုရား
ျဖစ္စဥ္က ေၾကကြဲဖြယ္ရာ ဇာတ္လမ္းကို ျပန္ေျပာင္း၍အမွတ္ရသျဖင့္ ငိုပြဲႀကီး
ဆင္ခဲ့ရေလသည္။ဘုရားရွင္ကလည္း တရားနာပရိသတ္တို႔အား ဆဒၵန္
ဆင္မင္း ဇာတ္ေတာ္ကို ေဟာၾကားျပသေပးေတာ္မူေလသည္။ ဆဒၵန္ဆင္မင္း
၌ စူဠသုဘဒၵါ မဟာသုဘဒၵါဟု မိဖုရားႏွစ္ဦး ရွိခဲ့၏။ ဘိကၡဳနီမ
ကေလးကား ထိုစဥ္က စူဠသုဘဒၵါပင္တည္း။

တစ္ေန႔ ဆဒၵန္ဆင္မင္းႏွင့္တကြ ဆင္အေပါင္းတို႔ အင္ၾကင္းပန္းမ်ား
ဖူးပြင့္ေ၀ဆာေနသည့္ အင္ၾကင္းေတာ၀ယ္ ေတာကစားစဥ္ ေလအထက္က
တည္ေနေသာ စူဠသုဘဒၵါ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ သစ္ကိုင္းေျခာက္မ်ား သစ္ရြက္
ေျခာက္မ်ား က်၍ ေလေအာက္က တည္ေနေသာ မဟာသုဘဒၵါ၏ ကိုယ္
ေပၚသို႔ အင္ၾကင္းပန္း ၀တ္မႈန္မ်ား ပြင့္ခ်ပ္မ်ား က်သြား၏။ ဤအျပဳအမူ
ကိုလည္း စူဠသုဘဒၵါက မေက်နပ္ေပ။ တစ္ဖန္ တစ္ေန႔တြင္ ဆဒၵန္အိုင္
အတြင္း၌ ဆင္အေပါင္းတို႔ ေရကစားၾက၏။ ဆင္တစ္ေကာင္က သတၱဳဒၵယ
အမည္ရွိေသာ ပဒုမၼာၾကာပန္းႀကီး တစ္ပြင့္ကို ရရွိ၍ ဆဒၵန္ဆင္မင္းအား
ဆက္သလာ၏။ ထိုပဒုမၼာၾကာပြင့္ႀကီးကို ႏွာေမာင္းျဖင့္ ယူေဆာင္၍ ၀တ္မႈန္
မ်ားကို မဟာသုဘဒၵါ၏ကိုယ္ေပၚသို႔ ျဖန္႔ၾကဲလ်က္ ထိုၾကာပန္းႀကီးကို မဟာ
သုဘဒၵါအားပင္ ေပးလိုက္၏။ ဤအျပဳအမူကိုလည္း စူဠသုဘဒၵါက မေက်
နပ္ေပ။ ဤအခ်က္ ႏွစ္ရပ္ကို အေျခခံ၍ ဘုရားေလာင္း ဆဒၵန္ဆင္မင္း
အေပၚ၌ မယ္မင္းႀကီးမ စူဠသုဘဒၵါက ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕ခဲ့၏။

ထိုအခ်ိန္အခါတြင္ ဆဒၵန္ဆင္မင္း အမွဴးရွိေသာ ဆင္ေပါင္း (၈၀၀၀)
ေက်ာ္တို႔ကား ပေစၥကဗုဒၶါဘုရားရွင္ (၅၀၀)တို႔အား သစ္သီးဆြမ္း စသည္
တို႔ျဖင့္ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးခြင့္ကို ရရွိေနၾက၏။ ၾကံဳခဲလွေသာ အခြင့္ထူးႀကီးတစ္ရပ္
ျဖစ္၏။ တစ္ဖန္ ဆဒၵန္ဆင္မင္းအမွဴးရွိေသာ ဆင္အေပါင္းတို႔ကား ျဖဴစင္ေသာ
သီလႏွင့္လည္း ျပည့္စံုၾကျပန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းတို႔၏ ဒါနမွာ
ေအာက္ပါ အဂၤါ (၅)ခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုေန၏။
၁။ အလွဴေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ သီလရွိသူျဖစ္ျခင္း
၂။ တရားေသာ နည္းလမ္းျဖင့္ ရွာေဖြရရွိေသာ လွဴဖြယ္၀တၳဳ ျဖစ္ျခင္း
၃။ ၾကည္လင္ေသာ စိတ္ထားရွိျခင္း
၄။ ျပန္႔ေျပာႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ကံ-ကံ၏အက်ဳိးကို ယံုၾကည္ေသာ
သဒၶါတရား ထင္ရွားရွိျခင္း
၅။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔၌လည္း အျဖဴစင္ဆံုးေသာ သီလရွိေနျခင္း။
ဤအဂၤါငါးရပ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေန၏။ (ဒကိၡဏ၀ိဘဂၤသုတၱန္ကို ၾကည့္ပါ။)
၀ိပုလဖလ = ျပန္႔ေျပာႀကီးက်ယ္ ျမင့္ျမတ္ေသာ အဆင့္အတန္းျမင့္မားေသာ
အက်ဳးိ အမ်ဳးိ မ်ဳးိ က ုိ ျဖစ္ေစႏိုင္ေသာ စြမ္းအားရွိေသာ ဒါနမ်ဳးိ တညး္ ။ (အံ၊၃၊၇၁။)
ဟူေသာေဒသနာေတာ္မ်ားႏွင့္အညီ သီလစင္ၾကယ္ေနသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္၏
ေတာင့္တခ်က္ဟူသမွ် ၿပီးျပည့္စံုႏိုင္ေသာ ဒါနမ်ဳိး ျဖစ္၏။ မယ္မင္းႀကီးမ
စူဠသုဘဒၵါကလည္း ဤအခြင့္အေကာင္းႀကီးကို နားလည္ထားသူ ျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိရရွိလာေသာ သစ္သီးႀကီးငယ္မ်ားကို ပေစၥကဗုဒၶါဘုရားရွင္
တို႔အား ေပးလွဴ၍ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆုေတာင္းပန္ထြာေလသည္။ (ဇာတက၊႒၊၅၊၄၀။)
၁။ အရွင္ျမတ္တို႔ဘုရား ...ဤဆင္ဘ၀မွ စုေတခဲ့ေသာ္ မဒၵရာဇ္မင္း
မ်ဳိး၌ ျဖစ္ရပါလို၏။

၂။ ထိုမင္းမ်ဳိး၌ သုဘဒၵါ အမည္ရွိေသာ မင္းသမီး ျဖစ္ရပါလို၏။
၃။ အရြယ္ေရာက္လတ္ေသာ္ ဗာရာဏသိဘုရင္မင္းႀကီး၏ အဂၢမေဟသီ
မိဖုရားအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိရပါလို၏။
၄။ ထိုဗာရာဏသိဘုရင္မင္း၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးအပ္သည့္ မိဖုရားျဖစ္ရပါလို၏။
၅။ ထိုဗာရာဏသိဘုရင္ကို မိမိ၏ အလိုအႀကိဳက္သို႔ လိုက္ပါႏိုင္ေအာင္
ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိသူ ျဖစ္ရပါလို၏။
၆။ ထိုဗာရာဏသဘိရွင္ဘုရင္အား ေျပာၾကား၍ မဆုိးတစ္ေယာက္ကို ေစခိုင္း၍
ဤဆဒၵန္ဆင္မင္းကို ဆိပ္လူးျမားျဖင့္ ပစ္ခြင္းေစ၍အသက္ကုန္ေအာင္သတ္ႏိုင္ရပါလို၏။
၇။ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ ကြန္႔ျမဴးစမၸယ္လ်က္ရွိေသာ ဆင္စြယ္
အစံုတို႔ကို ေဆာင္ယူေစျခင္းငွာ စြမ္းႏိုင္သူ ျဖစ္ရပါလို၏။
ဤသည္တို႔ကား မယ္မင္းႀကီးမ စူဠသုဘဒၵါ၏ ဆုေတာင္းခန္းမ်ားပင္
ျဖစ္ၾက၏။
၁။ အ၀ိဇၨာ = အထက္ပါ စြမ္းအားအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သုဘဒၵါ
အမည္ရွိေသာ မိဖုရားႀကီးဟု အသိမွားျခင္းသေဘာ။
၂။ တဏွာ = ယင္းမိဖုရားဘ၀ကို တြယ္တာတပ္မက္ျခင္းသေဘာ။
၃။ ဥပါဒါန္ = ယင္းမိဖုရားဘ၀သို႔ စိတ္ကပ္ေရာက္စြဲေနျခင္းသေဘာ။
၄။ သခၤါရ = ပေစၥကဗုဒၶါဘုရားရွင္တို႔အား သစ္သီးဆြမ္း လွဴဒါန္းျခင္း
ဟူေသာ ကုသိုလ္သခၤါရအုပ္စု။
၅။ ကံ = ယင္း ကုသိုလ္သခၤါရအုပ္စု၏ ကမၼသတိၱ။
အေၾကာင္းတရားငါးပါးကား စံုညီသြားခဲ့၏။ အရိယမဂ္တည္းဟူေသာ
ေမြးညႇပ္ႏွင့္ကင္း၍ ျပန္လည္ဖ်က္သိမ္း၍မရႏိုင္ေသာ ကံမ်ဳိးတည္း။ မယ္မင္း
ႀကီးမ ဆုေတာင္းပန္ထြာထားသည့္အတိုင္း ဆင္ဘ၀မွ ေရြ႕လ်ားေသာအခါ
သုဘဒၵါ အမည္ရွိေသာ မဒၵရာဇမင္းသမီး ျဖစ္လာရ၏။ ဗာရာဏသိဘုရင္
မင္းႀကီး၏ အဂၢမေဟသီ မိဖုရားေခါင္ႀကီးဘ၀သို႔လည္း ေရာက္ရွိခဲ့၏။ ေမာင္း
မေပါင္း တစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္တို႔၏ အထြတ္အထိပ္ဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိ
ခဲ့၏။

ဤမွ်ဆိုလွ်င္ ေက်နပ္သင့္လွေပၿပီ။ သို႔ေသာ္ မယ္မင္းႀကီးမကား
မေက်နပ္ႏိုင္ေသးေပ။ မိဖုရားေခါင္ဘ၀သို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီးျဖစ္လွ်င္လည္း
ေတာထဲမွာ ရွိေနသည့္ တိရစၦာန္ တစ္ေကာင္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ ဆဒၵန္ဆင္မင္း
ကို မသတ္ဘဲေနဖို႔ ေကာင္းလွ၏။ သို႔ေသာ္ အတိတ္က ထူေထာင္ထား
ခဲ့ေသာ ကံက လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနသျဖင့္ မသတ္ဘဲ မေနႏိုင္ျဖစ္ေန၏။ အ၀ိဇၨာ
တဏွာ ဥပါဒါန္တို႔၏ စြမ္းအင္က သခၤါရ-ကံကို ျခယ္လွယ္ေပးေနျခင္း ျဖစ္၏။
လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနျခင္းျဖစ္၏။ မသတ္ရ မေနႏိုင္ ျဖစ္ေန၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္
ေသာႏုတၱိဳရ္မုဆိုးကို ေစခိုင္း၍ ဆဒၵန္ဆင္မင္း၏ အစြယ္တို႔ကို အရယူခဲ့ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ေၾကကဲြဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းမွာ ဤသို႔ ျဖစ္၏။ (ဇာတက၊႒၊၅၊၅၆။)
ေသာႏုတၱိဳရ္မုဆိုးက ေရာင္ျခည္ေတာ္ ေျခာက္သြယ္တို႔ျဖင့္ ဆန္း
ၾကယ္လ်က္ရွိေသာ ဆင္စြယ္တို႔ကို ဆက္သလာေသာအခါ မယ္မင္းႀကီးမ
သုဘဒၵါက ယင္းဆင္စြယ္တို႔ကို ေပါင္ေပၚ၌ တင္လ်က္ ဘ၀ေဟာင္းက
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးအပ္ေသာ အိမ္ရွင္ေယာက္်ား၏ အစြယ္တို႔ကို ၾကည့္လ်က္ -
"ဤကဲ့သို႔ေသာ တင့္တယ္ျခင္း အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိေနေသာ ဆင္မင္း
ကို ဆိပ္လူးျမားျဖင့္ ခြင္း၍ အသက္ကုန္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေစလ်က္ ဤ
ဆင္စြယ္တို႔ကို ျဖတ္ေတာက္၍ ေသာႏုတၱိဳရ္မုဆိုးက ယူေဆာင္လာခဲ့ေပ
ပေကာ"ဟု ဘုရားအေလာင္းေတာ္၏ ဂုဏ္ေတာ္ ေက်းဇူးေတာ္တို႔ကို အစဥ္
ေလွ်ာက္၍ ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့စဥ္ မယ္မင္းႀကီးမ၏ သႏၲာန္၌ ေသာက
တရားသည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚလာခဲ့၏။ သည္းခံျခင္းငွာ မစြမ္းႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့၏။
ထုိအခါ ထိုေနရာ၌ပင္လွ်င္ ထိုမယ္မင္းႀကီးမ၏ႏွလံုးသည္ ကြဲရွာေလၿပီ။ ထို
သုဘဒၵါသည္ ထိုေန႔မွာပင္ ေသပြဲ၀င္ခဲ့ရေလသည္။ (ဇာတက၊႒၊၅၊၅၆။)
သုဘဒၵါမိဖုရားဘ၀၌ တစ္ႀကိမ္ ငိုပြဲဆင္ခဲ့ရ၏။ ေသပြဲလည္း ၀င္ခဲ့ရ၏။
ယခုတစ္ဖန္ ဘိကၡဳနီမဘ၀၌လည္း ဒုတိယအႀကိမ္ ငိုပြဲဆင္ရျပန္ေလၿပီ။
ထို႔ေၾကာင့္ အသင္သူေတာ္ေကာင္းသည္ ကံကို ထူေထာင္ရာ၌ သတိႀကီး
စြာပင္ ထူေထာင္သင့္လွေပသည္။ ဤမွ်ဆိုလွ်င္ အ၀ိဇၨာ တဏွာ ဥပါဒါန္
သခၤါရ ကံတို႔၏အေၾကာင္းကို အေတာ္အသင့္ သေဘာေပါက္ေလာက္ေပၿပီ။
"ဖားေအာက္ေတာရဆရာေတာ္"

Friday, May 18, 2018

မန္မာစာေပႏွင့္ ျမန္မာ့သမုိင္းကေပးေသာ အတုယူစရာမ်ားႏွင့္ သင္ခန္းစာမ်ား

evergreen

မန္မာစာေပႏွင့္ ျမန္မာ့သမုိင္းကေပးေသာ အတုယူစရာမ်ားႏွင့္ သင္ခန္းစာမ်ား



ျမန္မာစာေပႏွင့္ ျမန္မာ့သမုိင္းကေပးေသာ အတုယူစရာမ်ားႏွင့္ သင္ခန္းစာမ်ား
******************************
ျမန္မာစာေပႏွင့္ ျမန္မာ့သမုိင္းအေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ စာရႈသူတုိ႔နဲ႔
လည္း ရင္းႏွီးၿပီးသားပါ။  အဲဒါေတြထဲကမွ စာေရးသူ ေလ့လာမိတာေလးေတြကို ျပန္လည္
မွ်ေလိုက္တာပါ။
ပထမဆုံး ေတြးမိတာကေတာ့ ငယ္စဥ္ကသင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ျဖစ္တဲ့''ပန္း
စံပယ္ နန္းလယ္ မေပၚခုိက္ဟာမုိ႔''နဲ႔ အစခ်ီတဲ့ 'စံပယ္ပန္း'ကဗ်ာေလးပါပဲ။ နန္းေတာ္တြင္း
မွာ စံပယ္ပန္းေတြ မေပၚခုိက္မွာ နန္းတြင္းသူေတြဟာ ခံပြင့္ပန္းေလးေတြကို သီကုံးပန္
ဆင္ၾကရေပမယ့္ ''နန္းရေ မန္းေျမမွာ စံပယ္လႈိင္ေတာ့'' ဆိုသလို နန္းေတာ္တြင္းမွာ
စံပယ္ပန္းေတြ လႈိင္လႈိင္ေပါေတာ့ ခံပန္းပြင့္ေလးေတြဟာ ေတာဓေလ့ရြာသုံးဖစ္သြား
ပါတယ္။ ကဗ်ာအမည္က စံပယ္ပန္း ဆုိေပမယ့္ ခံပြင့္ပန္းကေလးေတြရဲ႕အျဖည့္ခံ  ကိုပါ ေဖၚျပသြားတာပါ။ လိုအပ္ရင္ေခၚသုံးၿပီး မလိုအပ္ရင္ နည္းမ်ိဳးစုံ အေၾကာင္းျပၿပီး
ပစ္ပယ္တတ္တဲ့ အတၱႀကီးတတ္တဲ့ လူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ လူ႔သေဘာကိုပါ ေပၚလြင္ေစပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ခံပြင့္ဆုိတာ ပန္းကေလးေတြပါ။ ခံပြင့္ပန္းကဲ့သုိ႔ေသာ လူေတြလည္း ရွိပါ
ေသးတယ္။ အဲဒီလို ခံပြင့္ပန္းကဲ့သုိ႔ေသာ လူေတြကို အားေပးခ်င္တာက လူဆုိတာ
သူမ်ားထားရာေန၊ ေစရာသြား ဘမွာ တသက္လုံး မေနပါဘူး။ နည္းလမ္း ရွာတတ္ပါ
တယ္။ ကုိယ္ကသာ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းျမတ္ၿပီး သမၼာအာဇီက်မယ္ဆုိရင္
ကိုယ့္ကို သူမ်ားေတြကို ဘယ္လိုပဲ အသုံးခ်ေနပါေစ စြန္႔ပယ္ေနပါေစ။ အခ်ိန္တန္ရင္
ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ ထြက္ေပါက္နဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ရလာမွာပါ။ ဒါဟာ ဘာသာေရး အဆုံးအမေတြထဲမွာလည္း ရွိပါတယ္။
ေနာက္တခု သြားေတြးမိတာက ဦးပုညေရး ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္။ အားလုံး သိၾကၿပီးျဖစ္တဲ့
အတုိင္းပဲ၊ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘြဲထဲက ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္။ စာဆုိေတာ္ဦးပုညရဲ႕ကေလာင္စြမ္း၊ အားလုံးျမည္းဖူးၾကမွာပါ။ ခံပြင့္ပန္းလို လူေတြအေၾကာင္းေျပာၿပီးေတာ့ ဆဒၵန္ဆင္မင္း ဇာတ္
ေတာ္ထဲက ေသာႏုတၱရမုဆုိးလို လူေတြအေၾကာင္း ဆက္ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။

မုဆုိး ေသာႏုတၱိဳရ္ဘာလုပ္သလဲ၊ သတ္တယ္၊ ျဖတ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ေရာအခက္အခဲႀကဳံ
လာရင္ ဟိုလူ႔လႊဲခ်၊ ဒီလူ႔လႊဲခ်၊ အဲဒီေတာ့ သင္ခန္းစာ အေဟာင္းေလး ျပန္ေတြးၾကည့္ရ
ေအာင္။
ဆဒၵန္ဆင္မင္းဇာတ္အက်ဥ္းကို မွ်ေပါရေစ။ ဆဒၵန္ဆင္မင္းမွာ မိဖုရားႏွစ္ပါးရွိတယ္။ မဟာ
သုဘဒၵါနဲ႔ စူဠသုဘဒၵါ။ တရက္မွာေတာ့ ဆဒၵန္ဆင္မင္းက မိဖုရားႏွစ္ပါးကို ပန္းေပးမယ္ဆုိ
လုပ္တယ္။ ဆင္ေတြဆုိေတာ့လည္း သူတုိ႔နည္းသူတုိ႔ဟန္နဲ႔ ပန္းေပးတာေပါ့ေနာ္။ မိဖုရား
ႏွစ္ပါးကို ဝဲညာရံေစလ်က္ ဆဒၵန္ဆင္မင္းက အင္ၾကင္းပင္ကို ဦးနဲ႔ေဝွ႔ေတာ့ သစ္ပင္ေပၚက အင္ၾကင္းပန္းေတြက က်လာတာေပါ့။ အဲဒီမွာျဖစ္ခ်င္ေတာ့ မဟာသုဘဒၵါဘက္ကို ပန္းေတြ
က်ၿပီး စူဠသုဘဒၵါဘက္ကိုေတာ့ ခါခ်ဥ္ေကာင္ေတြက်လာခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ စူဠသုဘဒၵါက အမ်က္ေတာ္ရွသြားခ့ဲတယ္။ အဲဒီစူဠသုဘဒၵါမိဖုရားက ေသဆုံးသြားၿပီး ဒီဘမွာ လူျပန္ျဖစ္ၿပီး
ဘုရင္ႀကီးရဲ႕မိဖုရားျဖစ္ေနတယ္။ ဆဒၵန္ဆင္မင္းကေတာ့ ကံမကုန္ေသးဘူး။ ဆင္မင္းဘနဲ႔ပဲ ရွိေနေသးတယ္။  အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ဒီဘက လင္ေတာ္ေမာင္ဘုရင္ႀကီးကုိ သူက ဆဒၵန္မင္းရဲ႕
အစြယ္ကို နားကြင္းလုပ္ပန္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဆဒၵန္မင္းကို သတ္ေပးဖုိ႔ ပူဆာေတာ့တယ္။
အမွန္ေတာ့ ဆဒၵန္ဆင္မင္းကို လက္စားေခ်တာေပါ့ေလ။ အဲဒီေတာ့ ဘုရင္က မုဆိုး
ေသာႏုတၱရ္ကို ေစခုိင္းေတာ့တာပါပဲ။
မုဆုိးေသာႏုတၱိဳရ္အေၾကာင္း…
ဆဒၵန္ဆင္မင္းကို လုပ္ႀကံတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဆဒၵန္ဆင္မင္းက ထိုမုဆုိးကို ဖမ္းမိသြားတာ့ သင္း(ေသာႏုတၱိဳရ္)ဘာလုပ္သလဲ၊ သူ႔အျပစ္လြတ္ေအာင္ 'ျမမရွား စိန္မရွား အလြန္ပင္ မ်ား
သည့္ၾကားက နားေလးေလဟန္ ဆင္စြယ္ကိုမွ နားေတာင္းကြပ္၍ ပန္ဆင္လိုပါသည္'ဆုိၿပီး
မိဖုရားကို လႊဲခ်၊ ဒါတင္ပဲလား၊ မဟုတ္ေသးဘူး၊ 'သူ႔မယား ငိုတည့္လွ်င္ ဟိုလူႀကီးက ပ်ာယီး
ပ်ာယာ ပဇာအေရး မေမွ်ာ္ေတြးပဲ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးအား ဆင့္ေခၚၿပီးလွ်င္ ဟယ္...ေနာ္လုဒၵက
ဆဒၵန္အစြယ္ မရက ဇီနတၳိ နင္ေသမည္သိဆုိၿပီး ဘုရင္ကို လႊဲခ်နဲ႔…ကဲ…ၾကည့္ ... 
နာက္ဆုံး သူ႔ကိုယ္သူေတာ့ ဘယ္လိုေျပာတယ္ထင္သလဲ။

'အစြယ္လိုသူ မိဖုရား၊ ေစခုိင္းသူ မင္းဧကရာဇ္၊ ေလးပစ္သူ ဘုရားကၽြန္ေတာ္ ႀကံေဖာ္
ႀကံဖက္ သုံးေယာက္အနက္မွ ကံကြက္က်ား ငမုိက္သား မုဆိုုးေလ'တဲ့..ေသာႏုတၱရတုိ႔
ေလွ်ာက္တင္ပုံမ်ား။ ဆဒၵန္ဆင္မင္းက သူ႔ကို လာသတ္ေနတဲ့၊ သူ႔ကို ေလးနဲ႔ခြင္းထားတဲ့
ဒီမုဆုိးကို အျပစ္ေျပာဖို႔ေနေနသာသာ 'ၾသာ္…ဒီေကာင္ေလးလည္း နီးရာဓား
ၾကာက္ရရွာတာကိုး၊ သူ႔အထက္က ခုိင္းလို႔ လုပ္ရရွာတာကိုး'ဆုိၿပီး ျပန္ၿပီးေတာ့
ေတာင္ သနားရမလိုလို။ ေသာႏုတၱိဳရ္ရဲ႕လုပ္ရပ္ကေလးက အတုယူခ်င္စရာေတာင္
ေကာင္းသလုိလို၊ အတုလည္းယူၾကပါတယ္။ ထားပါေတာ့။

ဒီလိုနဲ႔ ဆဒၵန္ဆင္မင္းက ေသာႏုတၱရေလွ်ာက္တင္ခ်က္ကို သေဘာေပါက္သြားၿပီး ဆဒၵန္ဆင္ မင္းရဲ႕ယခင္ဘက မိဖုရားစူဠသုဘဒၵါရဲ႕လက္စားေခ်တဲ့ အႀကံကို သိရွိသြားတဲ့အခါၾက
တာ့ 'လာင္စာ ရန္ၿငိွဳး မီးဆက္၍ ပ်ိဳးမည္စိုးေသာေၾကာင့္' 'မိန္းမဆုိး အမုန္း ဒီဘဝႏွင့္ပင္ ဆုံးစေတာ့'ဆုိၿပီး မုဆုိးေသာႏုတၱိဳရ္ကို အလိုရွိရာကိပဳႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာလုိက္တဲ့အခါမွာ
ေစာေစာကေတာ့ သူေသရမွာကို အေၾကာက္ႀကီးၾကာက္ၿပီး ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ အစုံသုံး
ၿပီး သူအျပစ္လြတ္ေအာင္ ပ်ာပ်ာသလဲေရွာင္ေနတဲ့ မုဆုိးေသာႏုတၱိဳရ္တုိ႔မ်ား ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ထေတာင္က,သတဲ့။ ဒါပါပဲ။ လူဆုိတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရၿပီလို႔ ထင္တဲ့အခါ စရုိက္မွန္က ေပၚလာတတ္တာကိုး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္သလဲ။

ဦးပုည အေရးအသား အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ ''မုဆုိးညစ္ေထး၊ ငမုိက္ေခြးလည္း၊ ေလးစြန္
ေတာင္ႏွင့္၊ အာေခါင္ကိုလွန္၊ ဒိုင္းေထာက္၍ ကန္ၿပီးလွ်င္၊ ထက္သန္ျမျမ၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္
လႊႀကီးႏွင့္၊ အာစကို ျဖတ္တုိက္၊ ဦးေႏွာက္ခုိက္လုေအာင္၊ အလ်ားလိုက္ ထုိးသြတ္၊ စြယ္ရင္း
ကုိပြတ္၊ ဤတြင္ ေပါက္လြတ္ ဗလဖြာ၊ ကန္က်ိဳး၍ လာသကဲ့သို႔၊ အာေခါင္တြင္းမွ
ေသြးေခ်ာင္း က်လ်က္ ၊ ႀကီးစြာေဝဒနာ၊ ျဖစ္ေတာ္မူ၏''တဲ့။

ကဲ..ေသာႏုတၳရတုိ႔ 'မုိက္ခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ပဲ'။ မုိက္တယ္ဆုိတာ မိုက္မဲတယ္၊ မုိက္ကန္း
တယ္ လို႔ေျပာခ်င္တာ၊ ခ်ီးက်ဴးတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ စာေရးသူ အခုမွ်ေခဲ့တာ ဆဒၵန္ဆင္ မင္းဇာတ္ေတာ္လာ မုဆုိးေသာႏုတၳိဳရ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို အဓိက မွ်ေတာပါ။

ထုိ…မုဆုိး ေသာႏုတၳိရ္။ ရက္စက္တယ္၊ ၾကမ္းၾကဳတ္တယ္၊ ဒါတင္ပဲလား၊ မဟုတ္ေသးဘူး၊ အခက္အခဲႀကဳံလာရင္ သူ႔အျပစ္လြတ္ေအာင္ ေရွာင္တတ္တယ္။ သူမ်ားကို အျပစ္ပုံခ်တတ္
တယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ သနားစရာျဖစ္ေအာင္၊ မလႊဲသာမေရွာင္သာလို႔ လုပ္ရတာ၊ နီးရာဓား
ၾကာက္လို႔ လုပ္ရတဲ့ ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ဟန္ေဆာင္တယ္။ စကားႀကြယ္တယ္၊ ပါးနပ္တယ္၊ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္မ်ားတယ္။
သူလုပ္ထားတဲ့ အကုသိုလ္ဒုစရိုက္အလုပ္ကို ပေပ်ာက္ေစဖို႔ ခါေတာ္မီ လွ်ာေပၚလာ ဇာတ္
လမ္းေတြ ထြင္တတ္တယ္။ အဲ…ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ပါးနပ္မႈကေတာ့ သူ႔ကို အခါခပ္သိမ္း
ေကာင္းက်ိဳး မေပးခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ သူ႔အေၾကာင္းကို ရာဇဝင္ဆရာမ်ားက ဘယ္လို
ရာဇဝင္မွာ စာတင္ခဲ့ပါသလဲ။ “မုဆိုးညစ္ေထး ငမုိက္ေခြး ေသာႏုတၱိဳရ္”တဲ့။ 

အဲဒါေၾကာင့္ ေသာႏုတၱရမုဆုိးႏွင့္ တူေသာသူမ်ား မိမိကိုယ္ကုိ အခ်ိန္မီ ျပင္သင့္ပါၿပီ။
အခ်ိန္ရွိပါေသးတယ္။ စာေရးသူကေတာ့ ဘယ္သူရယ္၊ ဘယ္ဝါရယ္ နာမည္တပ္ၿပီး
မေျပာလိုပါဘူး။ အကုန္လုံးကို ဝါးလုံးရွည္နဲ႔ သိမ္းရမ္းတာမ်ိဳး စာေရးသူ မလုပ္ခ်င္၊
မလုပ္ရဲပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ကိုယ္ပါ ေသာႏုတၱိဳရ္လုိ လူမ်ိဳးစာရင္းထဲ ပါသြားမွျဖင့
ကဲ…ဒီဇာတ္ေတာ္မွာ မုဆိုးသာႏုတၱိဳရ္ မေကာင္းဘူးဆုိေတာ့ ဘုရင္နဲ႔ မိဖုရားကေရာ။
ရန္ၿငွိဳးႀကီးမားတဲ့ မိဖုရားနဲ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္ဉာဏ္ မသုံးပဲ မယားအလိုက် မယားခိုင္း
တာလုပ္တဲ့ဘုရင္။ ဒီလိုေျပာလို႔လည္း မိန္းမ မေကာင္းဘူး၊ ေယာက်္ားမေကာင္း
ဘူး ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ ဇာတ္သေဘာ အရေျပာတာပါ။
ေယာမင္းႀကီး ဦးဘုိးလႈိင္ႏွင့္ အမတ္ ဒိန္မဏိရြတ္
'ေယာအတြင္းန္ ဦးဘုိးလႈိင္'ဆုိတာနဲ႔ ေခါင္းထဲကေန တန္းထြက္လာမွာပါ။ ငယ္ငယ္တုန္း က ေအာ္က်က္ခဲ့ရတဲ့ အင္မတန္မွ ေျပာင္ေျမာက္လွတဲ့ ရွင္ဘုရင္ကို ေလွ်ာက္တင္ပုံေလး။
''အစ္မ၊ ႏွမ၊ သမီးကကို စ၍ဆက္ႏွင္း လက္ေဆာင္သြင္း၍ စုိးမင္းခ်စ္ျမတ္ ထိုအမတ္သည္
အတတ္မရွိ သတၱိကင္းကြာ ဘုန္းႀကီးလွာမူ ျပည္ရြာပ်က္ေၾကာင္း''ဆုိၿပီး မင္းတုန္းမင္းႀကီး ကို ေလွ်ာက္တင္ခဲ့တာ။ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက သူ႔ကို လွံနဲ႔ထိုးမယ္ လုပ္ေတာ့ 'ထုိးေတာ္မူပါ
ဘုရားဆုိၿပီး ရင္ေကာ့ေပးခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္က မင္းက်င့္တရားနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ဘုရင္ ျဖစ္
ေတာ့ သူ႔ကို လွံနဲ႔မထုိးတဲ့အျပင္ အစစအရာရာမွာ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ မင္းအလို
လိုက္၊ မင္းအႀကိဳက္ ေဆာင္တဲ့ အမတ္မဟုတ္ပဲ ဟုတ္တုိင္းမွန္ရာ ေလွ်ာက္တင္ရဲသူ ဆုိၿပီး ခ်ီးမြမ္းေတာ္မူပါသတဲ့။
အမတ္ဒိန္တဲ့။ နာမည္က မြန္နာမည္။ မြန္ရာဇင္မွာေတာ့ ဆင္ျဖဴရွင္ ဗညားဦးနဲ႔ရာဇာဓိ
ရာဇ္လက္ထက္မွာ အလြန္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ အမတ္ႀကီးေပါ့။ ဆင္ျဖဴရွင္ဗညားဦးရဲ႕သားတာ္
ဗညားႏြဲ(ရာဇာဓိရာဇ္)က သူ႔ဖခမည္းေတာ္ နာမက်န္းျဖစ္ေနစဥ္မွာ လက္နက္၊ လူသူ စု
ေဆာင္းၿပီး ထီးနန္းသိမ္းဖုိ႔ ႀကံရြယ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထုိဗညားႏြဲမင္းသားက သူ႔ဖခမည္း
ေတာ္ႏွင့္သူဟာ ၾကားက ပေယာဂေတြေၾကာင့္ ေသြးကြဲခဲ့ရေပမယ့္ သူ႔ဖခမည္းေတာ္
ကိုေတာ့ သူ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပါသတဲ့။ ဒီလိုန႔ဲ ဆင္ျဖဴရွင္ နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္ေတာ့ ဗညား
ႏြဲ႔ဟာ ဟံသာတီထီးနန္းကို လက္နက္ဗိုလ္ပါေတြနဲ႔ သိမ္းပိုက္ဖို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါသတဲ့။

အဲဒီမွာ ဟံသာတီ ၿမိဳ႕တံခါးမႉးက အမတ္ဒိန္။ ရာဇာဓိရာဇ္တပ္ေတြ င္ဖုိ႔ ၿမိဳ႕တံခါးကို
က္ပဲ ဖြင့္ေပးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ နတ္ရြာစံ ကံေတာ္ကုန္
သြားတဲ့ ရွင္ဘုရင္ဗညားဦးရဲ႕ရုပ္အေလာင္းက မသၿဂိ္ဳ ၤဟ္ရေသးဘူးကိုး။ ေနာက္ေတာ့
ရွင္ဘုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္က နန္းသိမ္း ဘိသိက္ပြဲခံအၿပီး ပထမဆုံးက်င္းပတဲ့ ညီလာခံမွာ
''ငါ့မ်က္စိထဲ ဝင္ေနတဲ့ စူးႏွစ္ေခ်ာင္းမွာ တခ်ာင္းက ႏႈတ္ၿပီးၿပီ၊ ေနာက္တခ်ာင္း က်န္
ေသးတယ္''လို႔ မိန္႔တာကုိး။ သူေျပာတဲ့ ဆူးႏွစ္ခ်ာင္းဆုိတာ သူ႔ရဲ႕ယာက္ဖေတာ္
သမိန္ပရႈနဲ႔ အမတ္ဒိန္ကို ေျပာတာ။ သမိန္ပရႈကိုေတာ့ ရာဇာဓိရာဇ္တုိ႔က ကြပ္မ်က္ၿပီးၿပီ။ အမတ္ဒိန္က်န္ေသးတယ္။ သူ႔ကို ၿမိဳ႕တံခါးတက္ပဲ ဖြင့္ေပးလို႔ အမ်က္ေတာ္ရွေနတာ။
ဒါကိုသိတဲ့ အမတ္ဒိန္က ခ်က္ခ်င္းပဲ သူဟာ ထီးေဆာင္းမင္းကိုသာ ခစားေၾကာင္း၊
သူပုန္မင္းကို မခစားလိုေၾကာင္း၊ ရာဇာဓိရာဇ္တုိ႔တပ္ေတြ ၿမိဳ႕ထဲင္လာတုန္းကလည္း
ဆင္ျဖဴရွင္ နတ္ရြာ မစံေသးဘူးဆုိရင္ သူက အသက္ေပးၿပီး ခုခံမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒါေပ
မယ့္ ဆင္ျဖဴရွင္ဗညားဦး နတ္ရြာစံၿပီးျဖစ္ေပမယ့္ မသၿဂိၤဳဟ္ရေသးလို႔ ၿမိဳ႕တံခါးတက္ကို
သာ ဖြင့္ေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူဟာ အဲဒီလို ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ဖခမည္းေတာ္အေပၚမွာ
သစၥာရွိခဲ့ၾကာင္း၊ အခုလည္း ထီးေဆာင္းမင္းရာဇာဓိရာဇ္ကို သူယခင္က ဖခမည္း
ေတာ္ ဗညားဦး အေပၚမွာ သစၥာရွိသကဲ့သုိ႔ သစၥာရွိမည္ျဖစ္ၿပီး အမႈေတာ္ထမ္းမည္
ဖစ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္တဲ့ အခါ ရာဇာဓိရာဇ္က အမ်က္ေတာ္ေျပၿပီး သူ႔ကို
'မဏိရြတ္ရတနာကဲ့သို႔ ထြန္းလင္းေတာက္ပ တန္ဖိုးရွိေသာ အမတ္ဆုိတဲ့ဘြဲကို
ခ်ီးျမွင့္ၿပီး သူေကာင္းျပဳခဲ့ပါတယ္။ ဘုရင္ကေတာင္ ျပန္ၿပီး တန္ဖိုးထားရတဲ့
အမတ္ေတြပါ။
မင္းခေယာက်္ား ကမ္းပါး သစ္ပင္ဆုိတာ
ျမန္မာစာေပမွာေတာ့ ဆုိရုိးရွိပါတယ္။'မင္းခေယာက်္ား ကမ္းပါးသစ္ပင္'တဲ့။ မင္းထံ အခ
စား င္ရတဲ့ ေယာက်္ားေတြဟာ ကမ္းပါးက သစ္ပင္ေတြလိုပဲ မတည္ၿငိမ္ဘူးေပါ့။ ေရႀကီး
လု႔ိ၊ ကမ္းပါးၿပိဳလို႔ အစရွိတဲ့အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အခ်ိန္မေရြး ၿပိဳလဲပ်က္စီးႏိုင္တယ္ေပါ့
ေလ။ ဒါေပမယ့္ အခုစာေရးသူ တင္ျပခဲ့တဲ့ ေယာမင္းႀကီးတုိ႔လို၊ အမတ္ဒိန္တုိ႔လို မင္းခ
ေယာက်္ားမ်ိဳးတြၾကေတာ့ 'ကမ္းပါးသစ္ပင္'ေတြ မဟုတ္ၾကပါဘူးလို႔ စာေရးသူက ျဖည့္
ေတြးေလး ေတြးမိပါတယ္။ သူတုိ႔က အမွန္တရား၊ သစၥာတရားအတြက္ဆုိ ေသမွာေတာင္
မေၾကာက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဆုိေတာ့ ရာထူး စည္းစိမ္ဆုိတာေလာက္ေတာ့ စာေတာင္ ဖြဲ႔
ၾကမွာ မဟုတ္လို႔ပါပဲ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြရဲ႕သတင္းကေတာ့ ရာဇင္မွာ အမွန္တကယ္ပဲ ၾကည္ညိဳစရာ ေကာင္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီႏွစ္ဦးတည္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အျခားေသာ
ၾကည္ညိဳေလးစားဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အမတ္မ်ား၊ မင္းခေယာက်္ားမ်ားလည္း သမုိင္းမွာ
အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။
က်န္စစ္မင္းႀကီးရဲ႕သားေတာ္ ရာဇကုမၼာ
က်န္စစ္မင္းႀကီးရဲ႕သားေတာ္ရာဇကုမၼာ အေၾကာင္းလည္း သိၾကၿပီးသားပါ။ သူ႔ဖ
ခမည္းတာ္မင္းႀကီးက သူ႔ကိုထီးနန္းမအပ္ပဲ ေျမးေတာ္ကို ထီးနန္းအပ္လိုက္ေပ
မယ့္လည္း ခမည္းတာ္ကို အမ်က္မသိုပဲ ခမည္းေတာ္ပ်ံလြန္ေတာ္မူကာနီးမွာ
ခမည္းေတာ္အတြက္ ရည္စူးၿပီး ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ျပဳလုပ္ၿပီး ခမည္းေတာ္ သာဓု
ေခၚဆုိႏုိင္ေစဖုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့တာ..ဒီလိုသားမ်ိဳး။
ဒီလို စိတ္ဓာတ္မ်ိဳး။ ေၾသာ္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ကိုယ္က်င့္တရား၊ ခႏၱီတရားေတြ၊
စိတ္ဓာတ္ ျပည့္တဲ့ သူေတြမွာေတာ့ မင္းစည္းစိမ္ဆုိတာ မရလည္း ေအးေဆးပဲ။
တည္ၿငိမ္စြာ သည္းခံႏိုင္ၾကတာပါလား။ ဒါဟာ စံနမူနာျပဳစရာ ေကာင္းျမတ္ေသာ စိတ္ဓာတ္ေတြပါလားဆုိတာ သိရပါတယ္။ ၾကည္ညိဳေလးစားရပါတယ္။

ပင္းယစႀကိဳ သူျမတ္ရဲ႕ ဆုံးမၾသဝါဒ
ရာဇာဓိရာဇ္အေၾကာင္းေလး နည္းနည္း ထပ္ဆက္ခ်င္ပါေသးတယ္။ အင္း-ဟံသာ၀တီ
အႏွစ္ေလးဆယ္ စစ္စျဖစ္ကာစ အခ်ိန္ေပါ့ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အင္းကေန ပင္းယစႀကိဳ
သူျမတ္က မြန္ဘုရင္ ရာဇာဓိရာဇ္ဆီကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးၾသဝါဒ စကားျမြက္ၾကားဖုိ႔ ကြေရာက္
ေတာ္မူပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ကလည္း ပင္းယစႀကိဳသူျမတ္ကို ေကာင္းမြန္စြာ ႀကိဳဆိုဧည့္ခံ
ၿပီး ပင္းယ စႀကိဳသူျမတ္ကို ၾကည္ညိဳတာေရာ၊ ၿပီးေတာ့ ပင္းယစႀကဳိသူျမတ္အေရွ႕မွာ ရာဇာ
ဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္က သမိန္သံၾကယ္ ဝင္လာၿပီး ေရႊၾကယ္ယက္ ဘုရားကေန ဖမ္းဆီးလာတဲ့
အင္းသား ဘုရားကၽြန္ ၇ ေယာက္နဲ႔ ေခါင္းျပတ္ ၃၀ ေလာက္ကို ရာဇာဓိရာဇ္ကို လာ
ေရာက္ ဆက္တာကို စႀကိဳသူျမတ္ ျမင္ေတာ့ အေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီး
ရာဇာဓိရာဇ္ကို ''အင္းကို ခ်ီလာတာ သာသနာေတာ္ကို ေျမွာက္စားဖို႔လို႔ ေျပာၿပီး
ခုေတာ့ ဘုရားေယ်ာစၥလုပ္ေနတဲ့ ဥပါသကာေတြကို သတ္တာျမင္ရလို႔ ဒါေတြကို မျမင္
ခ်င္ေတာ့ဘူး၊ အင္းဝျပန္ႀကြေတာ့မယ္ဆုိတာ့ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႔တပည့္ေတြကို အေရး ယူပါ့မယ္လို႔ ေလွ်ာက္တယ္။ ပင္းယစႀကိဳ သူျမတ္ကလည္း သူ႔ကို အာပတ္သင့္ေအာင္
ထပ္မလုပ္ဖို႔ မိန္႔တယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္က အင္းသားေတြကို သတ္ျဖတ္ၿပီး သူ႔ကို လာဆက္
သတဲ့ သူ႔လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကို အေရးယူမယ္ဆိုတာကို စႀကိဳသူျမတ္က လက္
မခံတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ စႀကိဳသူျမတ္ၾကာင့္သာ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕ငယ္သားေတြ ကြပ္မ်က္ခံရမယ္ဆုိရင္ စႀကိဳသူျမတ္ အာပတ္သင့္မွာမုိ႔ပါ။

ၾသာ္ ဝိနည္းနဲ႔အညီ က်င့္ႀကံေနထိုင္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား အေတာ္ေလးစားဖို႔
ေကာင္းပါလား။ တကယ္တမ္း စဥ္းစားၾကည့္ရင္ စႀကိဳသူျမတ္က အင္းသား(အင္းက
ၾကြလာတာ)၊ ရာဇာဓိရာဇ္တို႔က ဟံသာတီ၊ အဲဒီအခ်ိန္က အင္းနဲ႔ ဟံသာတီ စစ္ျဖစ္
ေနတဲ့အခ်ိန္။ ဒါကို အင္းက ၾကြလာတဲ့ စႀကိဳသူျမတ္က အင္းကို တုိက္ေနတဲ့ ဟံသာတီ
တပ္သားေတြကို သူတုိ႔ဘုရင္က ကြပ္မ်က္မယ္ဆိုတာကို ဟန္႔တားတာ။ ၾကည့္..။ ရန္သူကိုေတာင္မွ ေမတၱာထားတာ။ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႔တပ္သားေတြကို အေရးယူရင္
ပင္းယစႀကဳိ သူျမတ္ေၾကာင့္ဆုိၿပီး ျဖစ္မွာကို လက္မခံတာပါ။ ေနာက္ဆုံး ရာဇာဓိရာဇ္က
အင္းကို မတုိက္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ပင္းယစႀကိဳသူျမတ္ကို ကတိေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရာဇာဓိ
ရာဇ္က ဘုရားေက်ာင္းေတာ္ တေဆာင္ေဆာက္လုပ္ဖို႔ ခြင့္ေတာင္းေတာ့ ပင္းယစႀကိဳ
သူျမတ္က ခြင့္ျပဳတယ္။ ဒါနဲ႔ရာဇာဓိရာဇ္လည္း သူစီးလာတဲ့ ေရႊေဖာင္ေတာ္ႀကီးကို ဖ်က္ ၿပီး ေရႊၾကယ္ယက္ဘုရား တံတုိင္းေတာ္မွာ ဘုရားေက်ာင္းတေဆာင္ ေဆာက္လုပ္လ
န္းၿပီး ဟံသာတီအျပန္လမ္းမွာ ပုဂံမွာရွိတ့ဲ ဘုရားေတြ င္ဖူးဦးမွာမုိ႔ စႀကိဳသူျမတ္
ကိုလည္း ဘုရားဖူးလိုက္ဖို႔ပင့္ေတာ့ စႀကိဳသူျမတ္လည္း လုိက္မယ္လို႔ကတိျပဳတာေပါ့။

ဟံသာတီတပ္ေတြ စစ္ကိုင္းကေန တပ္ဆုတ္ၿပီး ဧရာတီျမစ္ေရနဲ႔အတူ စုန္ဆင္းသြားတာ
ကို ျမင္တာနဲ႔ အင္းဘုရင္မင္းေခါင္က ရာဇာဓိရာဇ္လထားတဲ့ ေရႊၾကက္ယက္ဘုရားက
ေက်ာင္းဆာင္ကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခုိင္းေတာ့တာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ ရာဇာဓိရာဇ္ရဲ႕တပ္ႀကီးေတြက
သိပ္ေဝးေဝး မေရာက္ေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ေရႊၾကက္ယက္ဘုရားဘက္က မီးခုိးလုံးေတြ တလိပ္
လိပ္ တက္လာတာကို ၾကည့္ၿပီး သူလထားတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ကို ဘုရင္မင္းေခါင္ မီးရႈိ႕ၿပီ
ဆုိတာ ရာဇာဓိရာဇ္ သေဘာေပါက္တာေပါ့။ သူ႔တပ္ေတြကိုလည္း အင္းကိုပန္လွည့္ခုိင္းၿပီး အင္းကို ျပန္တုိက္ဖုိ႔ လုပ္ေနၿပီ။ စႀကိဳသူျမတ္လည္း ဘုရင္မင္းေခါင္လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အေတာ္
ကေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ရာဇာဓိရာဇ္ကို ၾသဝါဒစကား
မြက္ၾကားပါတယ္။

'ဒကာေတာ္အရွင္မင္းႀကီး၊ မီးခဲကို ကိုင္သူဟာ မီးေလာင္သလိုပဲ၊ အရွင္မင္း ေရစက္ခ် လႉဒါန္းထားတဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေတာ္ဟာ သာသနာပိုင္ျဖစ္သြားၿပီ၊ သာသနာ့ပစၥည္းကို
ဖ်က္ဆီးသူဟာ သူျပဳတဲ့အေၾကာင္းအတုိင္း ပ်က္စီးမႈအက်ိဳးကို ရေတာ့မယ္။ အရွင္မင္းႀကီး ရင္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနတ့ဲ ကုသိုလ္စိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ပီတိစိတ္ကို အပ်က္စီးမခံပါနဲ႔၊ ခႏၱီ
တရားကိုသာ လက္ကိုင္ထားပါ'လု႔ိ ဆုံးမေတာ္မူပါတယ္။ ရာဇာဓိရာဇ္လည္း စႀကိဳသူျမတ္ ရဲ႕ဆုံးမၾသဝါဒစကား၊ ၿပီးေတာ့ သမိန္ျဗဇၨနဲ႔ အမတ္ဒိန္တုိ႔လို အမတ္ႀကီးေတြကပါ အင္းကို အခုေနသြားတုိက္ရင္ အက်ိဳးထက္ အျပစ္ပိုမ်ားလိမ့္မယ့္အေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္ေတာ့
ေဒါသေျပၿပီး ဟံသာတီ ျပန္သြားပါေတာ့တယ္။
ႏိုင္ငံေရးကစားတဲ့ ေနရာမွာ သာသနိကအေဆာက္အအုံေတြနဲ႔ အျပစ္မဲ့သူေတြဟာ အသုံးခ် 
ခံ မျဖစ္သင့္ပါဘူးဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာထားတဲ့ သမုိင္းအျဖစ္အပ်က္ေလးပါ။ အဲဒီလို
မဟုတ္ပဲ ဒီသာသနိကအေဆာက္အအုံေတြနဲ႔ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကုိ ထိပါးခဲ့ရင္ေတာ့
စႀကိဳသူျမတ္ ေဟာသလို မီးခဲကို ကိုုင္မိသူလို ျဖစ္ၿပီး မီးေလာင္ပါလိမ့္မယ္လို႔သာ 
မွ်ေခ်င္ပါတာ့တယ္။
လက္ရုံးရည္၊ ႏွလုံးရည္ႏွင့္ ျပည့္စုံတဲ့ စစ္သည္ေတာ္ သူရဲေကာင္း လဂြန္းအိမ္
ရာဇာဓိရာဇ္လက္ထက္က ထင္ရွားခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္း စစ္သည္ေတာ္ပါ။ လဂြန္းအိမ္ အေၾကာင္းေျပာရရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ ရဲစြမ္းသတၱိရွိတယ္၊ စစ္သည္ေတာ္
ေယာက်္ားေကာင္းပီသတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔ဘုရင္ကို ကေလးဆုိးလို ဆုိးျပတယ္။၊ ဘုရင္
ကုိေတာင္ သူကျပန္ၿပီး အခ်စ္စမ္းလိုက္ေသးတယ္။ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ စစ္ပြဲတပြဲ မတုိက္ရ
ေသးခင္မွာ သုွင္ ရာဇာဓိရာဇ္နဲ႔မိဖုရားက တပ္သားေတြကို အားေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့
စစ္ထြက္မယ့္အခ်ိန္ လဂြန္းအိမ္တုိ႔ အိပ္ရာက မထ၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ေမးေတာ့ ခုန သူတုိ႔
စစ္သည္ေတာ္ေတြကို လာအားေပးသြားတဲ့ သုရွင္ရာဇာဓိရာဇ္ မိဖုရားကို ႀကိဳက္လို႔၊ အဲဒီ
မိဖုရား အလွမွာ ယစ္မူးသြားလို႔၊ အဲဒီမိဖုရားကို သူ႔မေပးရင္ သူ႔ကို သတ္ခ်င္သတ္၊ သူ စစ္
မထြက္ဘူး ဆုိတာကိုး။

အမတ္ေတြလည္း ေခါင္းမီးေတာက္ၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္ကို ေလွ်ာက္ေတာ့ ရာဇာဓိရာဇ္က ရုတ္တရက္ေတာ့ ေဒါသထြက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စစ္ဘုရင္ဆုိေတာ့လည္း စစ္သားကို
ပိုအေလးထားသလား မဆုိႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔မိဖုရားကို ေဖာင္ေတာ္နဲ႔ လဂြန္းအိမ္ဆီကို ပို႔
လႊတ္လိုက္တယ္။ မိဖုရားကလည္း ငိုလို႔။ ကဲ..ၾကည့္။ အဲဒီေခတ္က အမ်ိဳးသမီးမ်ား။ ဘုရင့္ မိဖုရားျဖစ္ရတာေတာင္။ ထားပါေတာ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ လဂြန္းအိမ္ဆီေရာက္လာေတာ့ လဂြန္း
အိမ္က ဘုရင့္မိဖုရား သူ႔ဆီလာၿပီကို သိတာနဲ႔ သူ႔တပ္သားေတြကိုေခၚ၊ ပန္းနဲ႔ အေမႊးနံ႔
သာေတြနဲ႔ ကန္ေတာ့ပြဲဆင္ၿပီး မိဖုရားကို ကန္ေတာ့ေတာင္းပန္၊ အခုတုိက္မယ့္ တုိက္ပြဲ
က အႏၱရာယ္အရမ္းကီးတာမို႔ သုရွင္က သူ႔ကို တကယ္ခ်စ္/မခ်စ္သိခ်င္လို႔ သုရွင္ကို
အခ်စ္စမ္းတာပါ၊ တကယ္တာ့ သူ႔မွာ မိဖုရားကို ေစာ္ကားလိုစိတ္ မရွိပါဘူး ဆုိၿပီး
မိဖုရားကို ကန္ေတာ့၊ ၿပီးေတာ့ သုရွင္ ရွိရာ ေဒသဖက္ကုိ မွန္းဆၿပီးကန္ေတာ့၊ အဲဒီလို
ပြဲခံတာ။ အဲဒါ လဂြန္းအိမ္။

အဓိက မွ်ေခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းပဲေျပာပါေတာ့မယ္။
အင္းနဲ႔ဟံသာတီ စစ္ပြဲက အႏွစ္(၄၀)လုံးလုံး မနားတမ္း တုိက္ေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ဆုိတဲ့အခ်ိန္ရွိတယ္၊ စစ္နားထားတဲ့ အခ်ိန္ေတြလည္းရွိတယ္။
ထားပါေတာ့။
တခါေတာ့ အင္းဘက္က စစ္ေျပၿငိမ္းဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းေတာ့ ရာဇာဓိရာဇ္က သေဘာတူတယ္။ အင္းတပ္သားေတြနဲ႔ ဟံသာတီတပ္သားေတြဟာ ႏွစ္ဖက္တပ္ေတြၾကားက သဲေသာင္ျပင္
မွာ ႏိုင္ငံေရး၊ တုိင္းေရးပည္ေရး ေဆြးေႏြးမယ္။ ၿပီးရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္ေပါ့။
အဲဒီပြဲကို ပဲခူးက အိမ္ရွင္ျဖစ္လို႔ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ အဲဒီပြဲအတြက္ မ႑ပ္ထိုးဖို႔၊ အခင္း အက်င္း ျပင္ဆင္ဖုိ႔နဲ႔ စားေရးေသာက္ေရးကို တာန္ယူတယ္။ အဲဒီပြဲက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပြဲဆုိ
ေတာ့ ႏွစ္ဖက္ စစ္သည္ေတာ္ေတြ လက္နက္ မယူလာရဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရာဇာဓိရာဇ္က သူ႔တပ္သားေတြကို အဲဒီပဲြက်င္းပမယ့္ သဲေသာင္ျပင္မွာ လက္နက္ေတြ ႀကိဳျမွဳပ္ႏွံထားဖုိ႔ မွာၿပီး
သား၊ အင္းတပ္သားတြကို ရွင္းဖုိ႔ေပါ့။

သစၥာျပဳမ႑ပ္ဟာ ႏွစ္ဖက္တပ္ ခ်ထားရာနဲ႔ နည္းနည္းလွမ္းတယ္။ ႏွစ္ဖက္မႉးမတ္ေတြဟာ ရာထူးအဆင့္တူခ်င္း  တတြဲစီတြဲၿပီး သြားရသတဲ့။ အဲဒီပြဲမွာ လဂြန္းအိမ္နဲ႔ တြဲရတဲ့ အင္းဘက္
က မႉးမတ္က မိုးညွင္းသတုိးတဲ့။ အဲဒီမွာ မုိးညွင္းသတုိးက လဂြန္းအိမ္ကို ''ခင္ဗ်ားလည္းစစ္
သား၊ ကၽြန္ေတာ္လည္းစစ္သား၊ စစ္သားစကားေျပာၾကရေအာင္၊ ဒီပြဲက တကယ္ေရာ
ေျဖာင့္မတ္ မွန္ကန္တဲ့ စိတ္ရင္းေစတနာနဲ႔လုပ္တဲ့ ပြဲလား''လို႔ ေမးပါသတဲ့။ အဲဒီမွာ ဇာတ္
လိုက္ေက်ာ္ႀကီး လဂြန္းအိမ္က မိုးညွင္းသတုိးကို ''ခင္ဗ်ားရူးေနလား၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔နဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔
စစ္တုိက္ေနတာ၊ စစ္သေဘာမွာ ေအာင္ျမင္မႈဆုိတာကလြဲလို႔ တရားမွ်တမႈဆုိတာ ရွိလို႔
လား၊ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္ရလည္း ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္သတ္မွာပဲ၊ က်ဳပ္ကို ခင္ဗ်ားရလည္း က်ဳပ္ကို
ခင္ဗ်ားသတ္မွာပဲ၊ စစ္တုိက္ရင္းျပဳတဲ့ သစၥာဟာ ယုံၾကည္ထုိက္တယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္ေနတုန္း
လား ဒါဆုိ ခင္ဗ်ား ရူးေနလု႔ိေပါ့ဗ်ာ”လို႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ျပန္ေျပာ 

မိုးညွင္းသတုိးကလည္း ပါးနပ္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူတုိ႔ေခါင္းေဆာင္ ျမင္စုိင္းစား သေရစည္
သူကုိ သြားေျပာေတာ့ ရာဇာဓိရာဇ္ အႀကံမေအာင္ပဲ ပြဲပ်က္၊ ရာဇာဓိရာဇ္က လဂြန္းအိမ္ကို
အမ်က္ထြက္ၿပီး ကြပ္မ်က္ဖုိ႔မိန္႔၊ ဒါေပမယ့္ အမတ္ဒိန္တုိ႔၊ သမိန္ျဗဇၨတုိ႔၊ မင္းကံစီတုိ႔၊ အဲ
မြန္ဒယာတုိ႔ ကယ္လို႔ လဂြန္းအိမ္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရ။ စာေရးသူ မွ်ေခ်င္တဲ့ လဂြန္း
အိမ္အေၾကာင္းပါ။ ''သူ႔ဘုရင္ကို သူသိပ္ခ်စ္တယ္။ အရမ္းလည္း သစၥာရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္
သူ႔ဘုရင္လည္း သူ႔အေရွ႕မွာ မတရားတာ၊ မမွန္ကန္တာ မလုပ္နဲ႔၊ လဂြန္းအိမ္ကေတာ့ အေသသာခံလိုက္မယ္၊ သူ႔ဘုရင္ကိုေတာ့ ရာဇင္မွာ နာမည္အပ်က္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး''
 ဒီလိုစစ္သားမ်ိဳး။ ရွာမွရွားတဲ့ အာဂစစ္သည္ေတာ္။ ရာဇာဓိရာဇ္ ကံေကာင္းပါတယ္။
သူ႔အနားမွာ အမတ္ဒိန္တို႔လို၊ မင္းကံစီတုိ႔လို၊ လဂြန္းအိမ္တုိ႔လို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ေတြ ရွိေန
တာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရာမညတုိင္းဌာနမွာ ရာဇာဓိရာဇ္တုိ႔ နာမည္ေက်ာ္ခ့ဲတာေပါ့။
စာေရးသူလည္း ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ဗ်တ္ဝိဗ်တၱတုိ႔အေၾကာင္း ေရးခ်င္တာပါ့။
ေတာ္ၾကာ ''ဟာ..ဒီေကာင္ ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္ေနၿပီ''လို႔ အေျပာခံရမွာစိုးလုိ႔။ မေရး
ခ်င္ပဲနမလားေနာ္၊ ပုဂံရာဇင္ရဲ႕အာဂစစ္သည္ေတာ္ေတြပဲဟာ။ ပုဂါရာမ ပုဂံေနျပည္
ေတာ္ႀကီးမွာ ဗုဒၶသာသနာေရာင္ဝါ ထြန္းလင္းေတာက္ပေစဖုိ႔ သထုံဘုရင္မႏူဟာဆီက
ပိဋကတ္သုံးပုံပင့္ဖုိ႔ ခ်ီရာမွာ အသက္ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာမြတ္စလင္မ္ စစ္သည္ေတာ္ပဲ
ဟာ။ ဗ်တၱက မြတ္စလင္မ္လို႔ မင္းဘယ္သူ ေျပာတုန္းလို႔ ေမးလာခဲ့ရင္ေတာ့ သမုိင္း
ပါေမာကၡ(ၿငိမ္း)၊ သမုိင္းပညာရွင္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညြန္႔ ကုိသာ ေမးၾကည့္ၾကပါ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ လအနည္းငယ္က ေတာ္င္ႏွင္းဆီ ခန္းမမွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ဦးရာရွစ္အခမ္းအနားမွာ
သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းေလးလည္း နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါ။ အျခားပညာရွင္ေတြ ေရးတဲ့
စာအုပ္ စာတမ္းေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါေသးတယ္။ ေတာင္ျပဳန္းကိုလည္း သြားၾကည့္ၾက
ပါဦး။ ဗ်တၱရဲ႕သားေတာ္ႏွစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ေရႊဖ်ဥ္းညီေနာင္(မင္းႀကီးမင္းေလး) ကိုးကြယ္သူမ်ား
က သူတုိ႔ ကုိးကြယ္တဲ့ နတ္မ်ားက မြတ္စလင္မ္နတ္ေတြ ျဖစ္လို႔ဆုိၿပီး က္သားမစားၾကပါ
ဘူး။ တခ်ိဳ႕မ်ားဆုိရင္ 'သာၾကာေန႔ဆုိရင္ မင္းႀကီး၊မင္းေလး နတ္ႏွစ္ပါးကို ပင့္လို႔ မရပါဘူး
တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ ဗလီသြားတက္ေနၾကလု႔ိတဲ့'ကဲ..ေအးေရာ။
အခုဒီေဆာင္းပါးမွာ စာေရးသူ တင္ျပခဲ့တဲ့ သံဃာေတာ္၊ ရွင္ဘုရင္မ်ား၊ အမတ္မ်ား၊ သူရဲ
ေကာင္းမ်ားအစရွိတဲ့ ေကာင္းျမတ္ေသာ စံနမူနာ ယူထုိက္စရာ သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ ရွင္ဘုရင္
မ်ား၊ မင္းခလုလင္မ်ား၊ စစ္သည္ေတာ္မ်ား စာေရးသူတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ မ်ားစြာေပၚထြန္းခဲ့
ပါတယ္။ စာေရးသူ လက္လွမ္းမီရာကိုသာ ျပန္လည္မွ်ေဝျခင္းပါ။
-
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ေတာ့ သာလြန္မင္းတုိ႔၊ မင္းတုန္းမင္းတုိ႔လို ဘုရင္မ်ိဳး၊ အမတ္ဒိန္တုိ႔လို၊ ေယာ
မင္းႀကီးတုိ႔လို အမတ္မ်ိဳး၊ လဂြန္းအိမ္တုိ႔လို စစ္သည္မ်ိဳး၊ ရာဇကုမၼာလို သားေကာင္း
သားမတ္မ်ိဳးေတြနဲ႔သာ စာေရးသူတုိ႔ တုိင္းျပည္ႀကီး ေရွ႕ခရီးဆက္ရမည္ဆုိလွ်င္ေတာ့
စာေရးသူတုိ႔ တုိင္းျပည္ႀကီးဟာ'ေလာကနိဗၺာန္ကဲ့သုိ႔အလား'ထင္မွတ္မွားရပါလိမ့္မယ္။
မုဆုိးသာႏုတၱိဳရ္လို လူမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ ေဝးေဝးက ေရွာင္ရပါလိ့မ္မယ္လို႔ အႀကံျပဳ
တုိက္တြန္းရင္း။

(သန္႔ဇင္ေအး)
မွီျငမ္း
၁။ ရာဇာဓိရာဇ္အေရးေတာ္ပုံက်မ္း (ေဒါက္တာႏိုင္ပန္းလွျမန္မာျပန္)
၂။ တကၠသိုလ္င္တန္းႏွင့္ အဆင့္ျမင့္တန္း (ျမန္မာစာအထူးျပဳ)အတြက္ ျမန္မာစာႏွင့္

ျမန္မာ့သမုိင္း သင္ရုိးညႊန္းတမ္း စာအုပ္မ်ား။
-
(ေဆာင္းပါးရွင္ဟာ မြတ္စလင္စ္မ္ ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ေရွးထဲက အတူ
ေနထုိင္သူမ်ားကို လူမ်ိဳးဘာသာ ခြဲျခားမႈ မရိွပဲ သမိုင္းကုိလဲ သိေစခ်င္၊ ျမန္မာတို႔အား
အမွန္နဲ႔ အမွားမ်ား၊ အထီးအမမ်ားကုိ ခြဲျခား သိေစခ်င္လို႔ သိမ္းလုိက္သည္။)
Cd တိုးတိုး

Friday, May 11, 2018

လြယ္လြယ္မေျပာလိုက္ပါနဲ ့

လြယ္လြယ္မေျပာလိုက္ပါနဲ ့
__________________________
လူဆိုတာ ကိုယ့္ " ကတိစကား " တစ္ခြန္းကို
အသက္နဲ ့ထပ္တူ တန္ဖိုးထားတတ္ရပါမယ္ ။
ကိုယ့္နႈတ္ကထြက္တဲ့ စကားကိုလည္း  တာဝန္ယူနိုင္
ရပါမယ္ ။
ခ်စ္သူေတြၾကားေသာ္လည္းေကာင္း ၊
မိတ္ေဆြေတြၾကားဆက္ဆံေရးေသာ္ လည္းေကာင္း ၊
ေနာက္ဆံုး မိဘနဲ ့သားသမီးၾကား ၊
ေမာင္နွမေဆြမ်ိဳးၾကား ဆက္ဆံေရးေတြမွာ
" ကတိစကား " တစ္ခြန္း ဟာ ေရရွည္ ေပါင္းသင္း
ဆက္ဆံေရးအတြက္ ခိုင္မာတဲ့ ေပါင္းကူး တံတားနဲ ့
အလားသ႑ာန္တူညီေစပါတယ္ ။
ကိုယ့္ဖက္က ျပီးရင္ျပီးေရာဆိုတဲ့ အေတြးနဲ ့
" ကတိ " ေပးမိခဲ့သည္ရွိေသာ္
အေလးနက္ထားတတ္သူ တဖက္လူ အတြက္က
အားကိုးတၾကီးနဲ ့ အေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနတာ
ေတြလည္း ရွိပါတယ္ ။
ကတိစကား ကို မေပးခင္က
အက်ိဳးအေၾကာင္း အဆိုးအေကာင္းကို
ေရွ  ့ေနာက္ေသခ်ာ ဆံုးျဖတ္ျပီးမွ ႏႈတ္ကထြက္ပါေစ ။
ဘာလို ့လည္းဆိုရင္
ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းမွာ
တခ်ိဳ  ့လူေတြရဲ့ ထြက္ေပါက္ ျဖစ္သြားနုိင္သလို
ဒုကၡေရာက္သြားေစနိုင္ပါတယ္ ။
ကတိသစၥာဟာ ေဆးဖက္ဝင္တယ္ဆိုတဲ့
ေရွးလူၾကီးေတြရဲ့ စကားဟာ
ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ပါတယ္ ။
လူဆိုတာ ဒီေန ့ထမင္းဝေအာင္စားျပီး
မနက္ျဖန္ေသရမွာ မဟုတ္ဖူး ဘဝခရီးရွည္ၾကီးမွာ
လူ ့ပတ္ဝန္းက်င္ထဲ လႈပ္ရွား
ရႈန္းကန္ အသက္ရွင္ရပါဦးမယ္ ။
လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ထဲ
ရွင္သန္ေနသမွ်ကာလပတ္လံုး 
ကတိတည္ေသာသူအတြက္
ဘဝခရီးေျဖာင့္ျဖဴးေစေပမယ့္ !
ကတိမတည္တဲ့သူရဲ့ ဘဝခရီးကေတာ့
ဘယ္ေသာအခါမွ
ေျဖာင့္ျဖဴးလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ကတိမတည္တဲ့သူေတြရဲ့ ဘဝဟာ
ေရေပၚ ေပၚေနတဲ့ ဗူးသီးေျခာက္ လိုပဲ ဦးတည္ရာမရွိ
ေမွ်ာေနမွာျဖစ္သလို
ပတ္ဝန္းက်င္ရဲ့ ေသြဖယ္ျခင္းကိုလည္း ခံရတတ္ပါတယ္ ။
လိုရာ ဘဝခရီးပန္းတိုင္မွာလည္း ကူကယ္သူမဲ့ျပီး
ပိုေဝးေစပါတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ကတိစကားဆိုတာ ယူတဲ့လူထက္
ေပးရမဲ့သူကတာဝန္ၾကီးတယ္ ဆိုတာ
ေမ ့မထားသင့္သလို
ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ ကတိစကားဟာ
မိမိအတြက္လည္း အက်ိဳးမယုတ္ပါဘူး ။
မကူညီနိုင္ရင္ ကတိမေပးပါနဲ ့ တဖက္လူအတြက္
ဒုကၡပိုသြားေစနိုင္ပါတယ္ ။
ကိုယ့္စကားကိုယ္ မထိန္းနိုင္ရင္လည္း ကတိမေပးပါနဲ ့
လူတဖက္သားကို နွိပ္စက္ရာက်ေစပါတယ္ ။
မျဖစ္နိုင္ရင္လည္း ကတိၾကိဳမေပးပါနဲ ့ ကိုယ့္အတြက္
ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးျဖစ္သြား ေစနိုင္ပါတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္
ဒီေန ့ထမင္းစားျပီး မနက္ျဖန္ ဘဝခရီးဆက္ၾကမဲဲ့
လူေတြမွာ ကတိစကားဟာ မိမိအသက္ထက္
ပိုတန္ဖိုးရွ္ိေစ ပါတယ္ ။
နႈတ္ကအလြယ္ မထြက္သင့္ေသာ
စကားဆိုတာကိုလည္း သတိမူနိုင္ၾကပါေစ ။
#MayNoe (12/5/2017)
စာကိုနွစ္သက္ရင္ လြတ္လပ္စြာ share နိုင္ပါတယ္
copy ယူလွ်င္ credit ေပးေပးပါ
Credit

​ေဆာက္​လုပ္​​ေရးႏွင္​့လယ္​ယာ​ေျမ

RE